Temel bir gün Almanya'ya gitmiş. Hiç Almanca bilmeyen Temel, orada nasıl iletişim kuracağını düşünürken aklına bir fikir gelmiş.
"Ben İngilizce bilirim, İngilizce konuşurum!" demiş kendi kendine.
Bir restorana girmiş ve garsona İngilizce olarak:
"I want fish!" demiş.
Garson hiç İngilizce bilmediği için anlamakta zorlanmış.
Temel bu kez el kol hareketleriyle balık yüzer gibi yapmış, "I want fish!" diye tekrarlamış.
Garson nihayet anlamış, kısa süre sonra da siparişi getirmiş.
Temel tam yemeğe başlayacakken, masanın üzerinde tuz bulamayınca, yine İngilizce:
"I want salt!" demiş.
Garson yine anlamamış. Temel bu kez tuz serper gibi yapmış, "I want salt!" diye tekrarlamış.
Garson hemen tuzu getirmiş.
Temel bu durumdan çok memnun, yemeğini afiyetle yerken biraz da içecek bir şey istemiş:
"I want water!" demiş.
Garson anlamamış. Temel bir şey içiyor gibi yapmış, "I want water!" diye tekrarlamış.
Garson suyu da getirmiş.
Temel yemeğini bitirmiş, hesabı istemiş: "I want bill!"
Garson bir kez daha anlamamış. Temel cebinden para çıkarıp hesap ödüyor gibi yapmış.
Garson hesabı getirmiş.
Temel hesabı öderken tuvaletin yerini sormak istemiş, "I want toilet!"
Garson yine anlamamış.
Temel ne yapacağını düşünürken, aniden karnının ağrısı tutmuş ve hızla tuvalete gitmesi gerekmiş.
Sonunda çaresiz kalan Temel, tuvaletin yerini el kol hareketleriyle tarif etmeye çalışırken, tam o sırada tuvaletten çıkan bir müşteri görmüş.
Temel hemen o yöne koşarken kendi kendine söylenmiş:
"Allah'tan İngilizce biliyorum da halimi anlatıyorum, yoksa buralarda halimiz harap olurdu!"